அத்தியாயம் -5
ராமதுரை விஷயத்தை சொல்லிவிட்டு போனை வைத்துவிட, வேலனுக்கு மனம் கனத்துப் போனது. மகளுக்கு கூடி வந்த முதல் வரனே தடைப்பட்டு போனது அதிர்வை கொடுத்தது.
“மீனா! மாப்பிள்ளை என்ன சொன்னார்ன்னு கேளு உன் புருஷன் கிட்ட”.
“என்னங்க சொன்னார் அண்ணன்? நீங்க ஏன் ஒரு மாதிரி இருக்கீங்க?”
“விஜய் வீட்டில் வேற பெண்ணை பேசி முடிசிட்டாங்கலாம்”.
“என்ன! புரியலங்க! என்ன சொல்றீங்க?”
அங்கயற்கன்னி எழுந்து வந்துவிட “என்ன சொன்னார்ன்னு ஒழுங்கா சொல்ல சொல்லு” என்று கடிந்து கொண்டார்.
அன்னையை பரிதாபமாக பார்த்துக் கொண்டே “திடீர்னு போன் பண்ணி நாங்க வேற பெண்ணை பார்த்து முடிவு பண்ணிட்டோம்னு மட்டும் சொல்லி இருக்காங்க”.
பேத்தியின் திருமணபேச்சு நின்று விட்டதைக் கேட்டு அதிர்ந்து போனவர் “அவனுங்களுக்கு கூறு கெட்டுப் போச்சா? நாமளா போய் நம்ம பெண்ணை கட்டிகோங்கனு கேட்டோம். தானே வந்து கேட்டுட்டு இப்போ வந்து வேற பெண்ணை முடிசிட்டோம்னு சொன்னா என்ன அர்த்தம்?”
“இது ரொம்ப அநியாயங்க! எதுக்கு நம்ம பெண்ணை விட்டுட்டு வேற பெண்ணை முடிச்சாங்களாம்? காரணம் ஏதாவது சொல்லனுமா இல்லையா?” என்றார் மீனா கோபமாக.
“நீ போனை எடு மீனா. நானே சம்மதி அம்மா கிட்ட பேசுறேன். எதுக்கு என் பேத்தியை வேண்டாம்னு சொன்னாங்கன்னு தெரியனும்?”
அப்போது அனைத்தையும் கேட்டுக் கொண்டிருந்த தாட்சாயினியின் மனதிற்குள் பெரும் நிம்மதி எழுந்தது. பாட்டியின் அருகே சென்றவள் “வேண்டாம் பாட்டி! இதை அப்படியே விட்டுடுங்க. அவங்க வேண்டாம்னு முடிவு பண்ணின பிறகு நாம எதுக்கு காரணத்தை கேட்கணும். ப்ளீஸ்! விட்டுடுங்க”.
அவள் திருமணப்பேச்சு நின்று விட்டதில் சோர்வடைந்து விட்டாள் என்று எண்ணி “அவ சொல்றதும் சரி தான். இனி, யாரும் அவர்களைப் பற்றி பேச வேண்டாம். மீனா உன் புருஷன் கிட்ட சொல்லி என் பேத்திக்கு அந்த விஜயை விட நல்ல மாப்பிள்ளையா பார்க்கச் சொல்லு. அவன் கல்யாணம் நடக்கும் முன்னே என் பேத்திக்கு ஜாம்ஜாம்னு நடக்கணும் சொல்லிட்டேன்!” என்று சத்தம் போட்டுவிட்டு பேத்தியை கையோடு அழைத்துக் கொண்டு தன்னறைக்குச் சென்றார்.
அவளே தீபனிடமிருந்து எந்த செய்தியையும் அறிந்து கொள்ள முடியாமல் தவித்துக் கொண்டிருக்க, பாட்டி சொன்னது உள்ளுக்குள் கலவரத்தை கொண்டு வந்தது. விஜய் உடனான திருமணப்பேச்சு நின்று போனதில் நிம்மதி அடையலாம் என்று பார்த்தால் பாட்டி அடுத்ததை துவங்கவும் உள்ளுக்குள் பயந்து போனாள்.
அதே நேரம் மேலதிகாரியின் முன் நின்றிருந்தான் தீபன். அவனுடைய கவனம் அவர் பேசுவதில் இருந்தாலும் மனமோ அவளைச் சுற்றியே சுழன்று கொண்டிருந்தது. இப்போது வந்திருக்கும் வேலையானது அதிக சவால்கள் நிறைந்தது. உடனடியாக முடித்துக் கொடுத்துவிட்டு அவளைப் பார்க்க ஓடிவிட முடியாது. தன்னைப் பற்றிய எந்த தகவலையும் அறிந்து கொள்ள முடியாமல் அவள் தவித்துக் கொண்டிருப்பாள்.
ஆனந்திடம் தங்களைப் பற்றி கூறி விடலாமா என்றும் யோசித்தவன், அது சரி வராது என்று முடிவெடுத்தான். நேரில் பேசி சொல்வது வேறு. எங்கோ அமர்ந்து கொண்டு தங்களின் காதலை சொன்னால் அவன் எப்படி உணருவான் என்று தெரியாது. அதன் பின்னர் அதிகாரி பேசுவதில் கவனம் வைத்து அவரிடம் மேற்கொண்டு நடக்க வேண்டியவற்றை பேசிவிட்டு வெளியே வந்தவனுக்கு ஒரு ஐடியா தோன்றியது.
உடனே அதை செயலபடுத்த முடிவு செய்தான். ஆனந்தின் எண்ணிற்கு அழைத்தான்.
“மச்சான்! என்னடா அதிசயமா இருக்கு? சென்னை போனா போன் பண்ணவே மாட்ட. என்ன விஷயம்-டா?”
“விஷயம் இல்லாம பண்ணுவேனா? இங்கே ஒரு முக்கியமான கேஸ் விஷயமா தான் கூப்பிட்டிருந்தாங்க.
அந்த கேஸ் டீடைல்ஸ் பார்த்ததும் மனசு பதறி போச்சுடா. அது தான் உன்கிட்ட பேசலாம்னு வந்தேன்”.
“என்னடா சொல்லு”.
மெதுவாக அந்த கேஸ் பற்றிய சிலவிபரங்களை மேலோட்டமாக சொல்லியவன் “வெளில போகிற பொண்ணுங்களுக்கு கையில மொபைல் இருக்கிறது ரொம்ப அவசியம். நீ கூட உன் பாப்பாவுக்கு உடனே ஒரு மொபைல் வாங்கி கொடுத்திடு” என்றான் நைச்சியமாக.
“ம்ம்...அதுவும் நல்லது தான். ஆனா பாப்பா எங்கேயும் தனியா போக மாட்டா”.
ராமதுரை விஷயத்தை சொல்லிவிட்டு போனை வைத்துவிட, வேலனுக்கு மனம் கனத்துப் போனது. மகளுக்கு கூடி வந்த முதல் வரனே தடைப்பட்டு போனது அதிர்வை கொடுத்தது.
“மீனா! மாப்பிள்ளை என்ன சொன்னார்ன்னு கேளு உன் புருஷன் கிட்ட”.
“என்னங்க சொன்னார் அண்ணன்? நீங்க ஏன் ஒரு மாதிரி இருக்கீங்க?”
“விஜய் வீட்டில் வேற பெண்ணை பேசி முடிசிட்டாங்கலாம்”.
“என்ன! புரியலங்க! என்ன சொல்றீங்க?”
அங்கயற்கன்னி எழுந்து வந்துவிட “என்ன சொன்னார்ன்னு ஒழுங்கா சொல்ல சொல்லு” என்று கடிந்து கொண்டார்.
அன்னையை பரிதாபமாக பார்த்துக் கொண்டே “திடீர்னு போன் பண்ணி நாங்க வேற பெண்ணை பார்த்து முடிவு பண்ணிட்டோம்னு மட்டும் சொல்லி இருக்காங்க”.
பேத்தியின் திருமணபேச்சு நின்று விட்டதைக் கேட்டு அதிர்ந்து போனவர் “அவனுங்களுக்கு கூறு கெட்டுப் போச்சா? நாமளா போய் நம்ம பெண்ணை கட்டிகோங்கனு கேட்டோம். தானே வந்து கேட்டுட்டு இப்போ வந்து வேற பெண்ணை முடிசிட்டோம்னு சொன்னா என்ன அர்த்தம்?”
“இது ரொம்ப அநியாயங்க! எதுக்கு நம்ம பெண்ணை விட்டுட்டு வேற பெண்ணை முடிச்சாங்களாம்? காரணம் ஏதாவது சொல்லனுமா இல்லையா?” என்றார் மீனா கோபமாக.
“நீ போனை எடு மீனா. நானே சம்மதி அம்மா கிட்ட பேசுறேன். எதுக்கு என் பேத்தியை வேண்டாம்னு சொன்னாங்கன்னு தெரியனும்?”
அப்போது அனைத்தையும் கேட்டுக் கொண்டிருந்த தாட்சாயினியின் மனதிற்குள் பெரும் நிம்மதி எழுந்தது. பாட்டியின் அருகே சென்றவள் “வேண்டாம் பாட்டி! இதை அப்படியே விட்டுடுங்க. அவங்க வேண்டாம்னு முடிவு பண்ணின பிறகு நாம எதுக்கு காரணத்தை கேட்கணும். ப்ளீஸ்! விட்டுடுங்க”.
அவள் திருமணப்பேச்சு நின்று விட்டதில் சோர்வடைந்து விட்டாள் என்று எண்ணி “அவ சொல்றதும் சரி தான். இனி, யாரும் அவர்களைப் பற்றி பேச வேண்டாம். மீனா உன் புருஷன் கிட்ட சொல்லி என் பேத்திக்கு அந்த விஜயை விட நல்ல மாப்பிள்ளையா பார்க்கச் சொல்லு. அவன் கல்யாணம் நடக்கும் முன்னே என் பேத்திக்கு ஜாம்ஜாம்னு நடக்கணும் சொல்லிட்டேன்!” என்று சத்தம் போட்டுவிட்டு பேத்தியை கையோடு அழைத்துக் கொண்டு தன்னறைக்குச் சென்றார்.
அவளே தீபனிடமிருந்து எந்த செய்தியையும் அறிந்து கொள்ள முடியாமல் தவித்துக் கொண்டிருக்க, பாட்டி சொன்னது உள்ளுக்குள் கலவரத்தை கொண்டு வந்தது. விஜய் உடனான திருமணப்பேச்சு நின்று போனதில் நிம்மதி அடையலாம் என்று பார்த்தால் பாட்டி அடுத்ததை துவங்கவும் உள்ளுக்குள் பயந்து போனாள்.
அதே நேரம் மேலதிகாரியின் முன் நின்றிருந்தான் தீபன். அவனுடைய கவனம் அவர் பேசுவதில் இருந்தாலும் மனமோ அவளைச் சுற்றியே சுழன்று கொண்டிருந்தது. இப்போது வந்திருக்கும் வேலையானது அதிக சவால்கள் நிறைந்தது. உடனடியாக முடித்துக் கொடுத்துவிட்டு அவளைப் பார்க்க ஓடிவிட முடியாது. தன்னைப் பற்றிய எந்த தகவலையும் அறிந்து கொள்ள முடியாமல் அவள் தவித்துக் கொண்டிருப்பாள்.
ஆனந்திடம் தங்களைப் பற்றி கூறி விடலாமா என்றும் யோசித்தவன், அது சரி வராது என்று முடிவெடுத்தான். நேரில் பேசி சொல்வது வேறு. எங்கோ அமர்ந்து கொண்டு தங்களின் காதலை சொன்னால் அவன் எப்படி உணருவான் என்று தெரியாது. அதன் பின்னர் அதிகாரி பேசுவதில் கவனம் வைத்து அவரிடம் மேற்கொண்டு நடக்க வேண்டியவற்றை பேசிவிட்டு வெளியே வந்தவனுக்கு ஒரு ஐடியா தோன்றியது.
உடனே அதை செயலபடுத்த முடிவு செய்தான். ஆனந்தின் எண்ணிற்கு அழைத்தான்.
“மச்சான்! என்னடா அதிசயமா இருக்கு? சென்னை போனா போன் பண்ணவே மாட்ட. என்ன விஷயம்-டா?”
“விஷயம் இல்லாம பண்ணுவேனா? இங்கே ஒரு முக்கியமான கேஸ் விஷயமா தான் கூப்பிட்டிருந்தாங்க.
அந்த கேஸ் டீடைல்ஸ் பார்த்ததும் மனசு பதறி போச்சுடா. அது தான் உன்கிட்ட பேசலாம்னு வந்தேன்”.
“என்னடா சொல்லு”.
மெதுவாக அந்த கேஸ் பற்றிய சிலவிபரங்களை மேலோட்டமாக சொல்லியவன் “வெளில போகிற பொண்ணுங்களுக்கு கையில மொபைல் இருக்கிறது ரொம்ப அவசியம். நீ கூட உன் பாப்பாவுக்கு உடனே ஒரு மொபைல் வாங்கி கொடுத்திடு” என்றான் நைச்சியமாக.
“ம்ம்...அதுவும் நல்லது தான். ஆனா பாப்பா எங்கேயும் தனியா போக மாட்டா”.
